Entries by admin

,

Natúúrlijk werkt er niemand

Bedrijven in het zuiden liggen door carnaval volgende week grotendeels plat. Erg? In het café worden de zakelijke relaties juist aangehaald en dankzij het plezier laden mensen zich op.

Joost Eijkens slikte de afgelopen weken iedere dag antigrippine. Niet dat hij ziek was – hij nam het preventief. De directeur van het arbeidsmobiliteitsbureau Cardan heeft namelijk een belangrijke taak te vervullen: hij is Prins Joost d’n Irste van Kruikenstad. Oftewel Prins Carnaval van Tilburg.

”Misschien maakte ik deze film uit schuldgevoel’

Closed Sea reconstrueert nauwkeurig wat er gebeurde op de kleine bootjes vol vluchtelingen, die door Italië linea recta werden teruggebracht naar het onveilige Libië. Journalist Stefano Liberti: “Er heerst een soort paranoia dat we zouden worden overspoeld door migranten.”

Tachtig zwarte mensen op een klein bootje op open zee, de Middellandse Zee. Ze lachen, heffen verrukt hun handen ten hemel. Vanaf nu begint hun nieuwe leven. De beelden zijn schokkerig en van slechte kwaliteit – onmiskenbaar een cameraatje van een mobiele telefoon – maar het is duidelijk te zien: daar, op een paar honderd meter nadert een groot schip van de Italiaanse kustwacht. Nu zal alles goed komen

,

Mexico: Hysterisch huilende moeders met vrolijke polkamuziek op de achergrond

De 28-jarige Hester van Nierop werd in de Mexicaanse stad Ciudad Juárez vermoord en verkracht. Haar moeder Arsène bekijkt de film Narco Cultura, waarin de afschuwelijke moorden in die stad worden afgewisseld met een popcultuur die geweld verheerlijkt.

Edgar Quintero maakt met zijn driejarige zoontje een ritje op de fiets. Zachtjes zingt hij een vrolijk deuntje voor het jochie: ‘We zijn bloeddorstig, we houden van moorden.’ Hij heeft het liedje zelf geschreven, Quintero is de frontman van een populaire narcocorridos-band, een Mexicaanse variant van gangstarap die het leven van de ‘succesvolle’ Mexicaanse drugsbazen bezingt.

‘Assad moet het gevoel krijgen dat de hele wereld meekijkt’

Bij de 22-jarige studente Ala’a Basatneh staat alles in het teken van de Syrische revolutie. Of ze nu op een rondvaartboot door de Amsterdamse grachten vaart, een hersenschudding heeft, of jarig is – ‘het gaat niet om mij, het gaat erom dat daar nu, nu, nú activisten sterven in hun strijd voor vrijheid.’

Zij die gaan sterven, bellen naar Meron

In haar radioprogramma Voices of Eritrea spreekt Meron Estefanos met Eritrese vluchtelingen die gevangen zitten in martelkampen in de Sinaïwoestijn, ze wachten tot hun familie de duizenden dollars aan losgeld bij elkaar heeft gebracht. Soms lukt dat, vaak niet.

Bureau Boven maakt festivalkrant Daily Matters

Tijdens het Movies that Matter filmfestival 2014 maakte journalistencollectief Bureau Boven de Daily Matters. In de online dagkrant staan interviews met mensenrechtenactivisten en regisseurs, reportages van debatten, en rubrieken waarin prominente festivalgasten vertellen over hun meest activistische daad.

,

Jonge artsen leren praten via een omweg

Artsen rommelen liever wat aan dan dat ze professionele tolken inschakelen, blijkt uit onderzoek. De verplichte cursus Omgaan met een taalbarrière moet de koudwatervrees wegnemen.

In langzaam Arabisch legt de voice-over iets uit. Je kunt horen dat de stem moeite doet zich verstaanbaar te maken, maar de vierdejaars geneeskundestudenten ontgaat iedere betekenis. Ze zien een plaatje van twee mannen aan een tafel, de één is overduidelijk de dokter, de ander de patiënt. Dan verschijnt, naast allerlei Arabische tekens, kort de website ‘diabete.ma’ in beeld – het enige houvast.

In wiens belang is die nevenfunctie?

Hoogleraren economie en accountancy hebben er vaak een commerciële baan naast. Dubbelfuncties mogen, maar discussie is er wel. ‘Praktijkhoogleraren’ vinden zelf dat ze een nuttige bijdrage leveren.

Ieder jaar legt hoogleraar corporate finance Jaap Koelewijn zijn studenten van de Nyenrode Universiteit uit hoe de kredietcrisis is ontstaan. „Hoe kan het dat we allemaal dachten slimmer te zijn dan de rest van de markt?” Koelewijn kan het weten, want hij was erbij. Niet vanaf de zijlijn, uitkijkend uit een ivoren toren van de universiteit, maar met zijn voeten in de modder. Koelewijn is namelijk slechts één dag in de week hoogleraar, en bovenal een ‘praktijkman’. Als zzp’er doet hij advieswerk in onder andere corporate finance en beleggingsbeleid, voorheen had hij banen bij de AFM, Robeco en MeesPierson.

Mijn leven in apps

Een maand lang mat ik zo’n beetje mijn hele leven: van de stappen die ik zette, en het aantal eiwitten dat ik at, tot mijn ‘geluksgevoel’.

Een doorsnee dinsdag uit mijn leven: Ik word wakker om 7:22, nadat ik 7 uur en 2 minuten heb geslapen, waarvan 45 procent in diepe slaap. Ik ren 8,2 kilometer in 43 minuten (6600 stappen gezet, 431 calorieën verbrand). Ik voel me voor 57 procent gelukkig en voor 32 procent relaxed. Ik werk 9 uur en 7 minuten op mijn computer, waarvan bijna 6 uur in Word en – hoe productief – slechts 16 actieve minuten op Facebook. Ik eet en drink 2.135 calorieën, en spendeer 3 uur en 40 minuten aan ‘sociale ontspanning’.