Entries by admin

,

Stagiair voor drie jaar: starters recylcen

Voor steeds meer afgestudeerden is een stage de enige uitweg. Ze doen hetzelfde werk als werknemers in loondienst. “Het zit soms dicht tegen uitbuiting aan.”

Petra Koning snapt het best: wie net afgestudeerd de arbeidsmarkt betreedt, begint onderaan de carrièreladder. “Natuurlijk heb je niet meteen een droombaan en een goed salaris”, zegt ze. “Maar dat je met een universitair diploma en een flinke studieschuld op zak na jaren studeren ook nog je eerste werkervaringen zelf moet betalen, vind ik op zijn zachtst gezegd jammer. Bovendien is het lang niet voor iedereen weggelegd.”

Beginnend arts-specialist heeft stress door extra taken

Beginnend medisch specialisten worden overdonderd door allerlei taken waarvoor ze niet zijn opgeleid. Businesscase schrijven? Nooit van gehoord. En dat leidt tot burn-outs.

Dat blijkt uit het promotieonderzoek van Michiel Westerman (VU) naar beginnend medisch specialisten. “Als ik dit had geweten, was ik nooit dokter geworden”, zegt een van de respondenten in zijn onderzoek. “Toch jammer, als je zoiets moet constateren nadat je net twaalf jaar medische opleiding achter de rug hebt”, zegt Westerman. Hij concludeert dat de meerderheid zich slechts voorbereid voelt op de helft van de werkzaamheden.

‘Een groep van vijf mannen, ze hadden pistolen bij zich en messen’

Documentairemaker Kimberly Bautista maakte een documentaire over geweld tegen vrouwen. Het onderwerp kwam dichterbij dan haar lief was.

Wie bijgelovig is, zou kunnen zeggen dat Kimberly Bautista (28) met haar film Justice for my Sister het lot heeft getart. Als haar film fictie zou zijn, zou je kunnen denken dat Bautista werd opgeslokt door haar eigen plot.

Zo ‘voelt’ het om in een hedendaags concentratiekamp te leven

De 29-jarige Shing Dong-hyuk werd geboren in een Noord-Koreaan strafkamp waar geen mens levend uitkomt. Hij wel.

Als Shin Dong-hyuk veertien jaar is, worden zijn broer en zijn moeder publiekelijk vermoord. Shin staat op de eerste rij, tussen de duizenden andere kampgevangen, en kijkt naar de scène. Shin huilt niet. Shin voelt niets. Shin is het ermee eens. Want wie de regels overtreedt, moet daarvoor boeten.

, ,

Daily Matters

Tijdens het filmfestival Movies that Matters maak ik samen met mijn vier collega’s van Bureau Boven de online festivalkrant Daily Matters. Iedere dag interviews met regisseurs en activisten, en reportages van debatten. Over homorechten in Uganda, vrouwengeweld in Guatemala, Noord-Koreaanse strafkampen en nog veel meer.

‘Als ik ren, voel ik me zeker’

Parkinsonpatiënten zijn geneigd inactief te worden, maar meer bewegen kan ze juist helpen.’Hardlopen gaat beter dan stilstaan.’

Teus van der Kolk (53) wilde eigenlijk niet. Zijn twee kinderen vroegen of hij kwam buiten spelen. Hij had al zeven jaar parkinson, en leefde daar ook naar. Zijn spieren waren stram en pijnlijk, hij was vaak zo moe dat hij ook overdag in bed lag. Hij had zo’n typisch ‘parkinsonloopje’: kleine stapjes, met zijn armen onnatuurlijk bewegingsloos langs zijn lichaam. Hij probeerde wel stukjes te wandelen, maar sleepte dan met zijn been.
Hij was het ook zat de ‘saaie vader’ te moeten uithangen. Zijn kinderen speelden een balspel, hun vader trok een sprintje. Van der Kolk kreeg meteen vlammende spierpijn in zijn kuiten, maar dacht: ‘Ik kan nog rennen!’

Hou op met dat gemail!

De stortvloed aan cc’tjes is storend voor werknemers Bedrijven proberen het aantal werkmails in te perken

Op de afdeling van Arnold Koning hoef je niet te proberen een ‘reply to all’-mail naar je collega’s te sturen. ,,Dan kun je minimaal één mail terug verwachten: ‘waarom stuur je dit in hemelsnaam naar ons allemaal?'”, vertelt Koning, online communicatiemanager bij Rijkswaterstaat. Hij merkt het gedrag niet alleen bij zijn eigen collega’s, hij ziet het ook bij werkrelaties buiten Rijkswaterstaat. Niet dat de werknemers zo onaardig tegen elkaar zijn, ze willen elkaar juist beschermen. ,,We krijgen allemaal al genoeg mailtjes. ‘Reply to all’ is je reinste inboxvervuiling.” En cc? ,,Wie leest dat nog? Steeds meer mensen hebben een aparte inbox voor cc-mails. Nou, dan weet je het wel.”

Geld is geen doel op zich, het is een tegoedbon

Over twintig jaar zijn niet de prijzen veranderd, maar het hele geldsysteem. Naast de euro lopen we meerdere vier betaalmiddelen op zak, zoals punten voor de natuur, munten voor de lokale economie, en speciaal zorggeld.

Geld moet weer worden gekoppeld aan reële waarde. “Het was vroeger een soort tegoedbon voor bijvoorbeeld graan of goud”, zegt econoom Helen Toxopeus. “Maar tegenwoordig kun je alleen al door geld te bezitten, meer geld maken. Het vermogen van de aarde is beperkt, maar toch blijft het aantal tegoedbonnen toenemen. Waar staan ze dan nog voor? Over twintig jaar hebben we hopelijk een waardesysteem dat het vermogen weer weet uit te drukken.” […]

Vrouwelijke burgemeesters ‘vechten’ tegen de maffia

Een vrouw als burgemeester is in Italië al opmerkelijk, maar dat ze in Calabrië de strijd hebben aangebonden met de ‘ndrangheta is nog opzienbarender. ‘Wij buigen niet.’

Op zwarte hoge hakken beent ze haar kantoor binnen. Ze zet alle ramen open, de airconditioning doet het weer eens niet. Buiten de bergen, de zee. Binnen wuift Carolina Girasole (49) zich rusteloos koelte toe met een stapeltje A-viertjes. De burgemeester van Isola Capo Rizzuto, een kustdorpje met 16 duizend inwoners in de zuid-Italiaanse provincie Calabria, praat gehaast. Over onbetaalde belastingen, over reorganisatie in de gemeente, en- Haar betoog stokt halverwege een zin, het gezicht van de burgemeester verstrakt. Beneden in het gemeentehuis klinkt geschreeuw. Ze wendt haar hoofd af, kijkt naar het open raam. Harde klappen, alsof iemand met hout ergens op slaat, of meubels omgooit. De burgemeester staat op, haar ogen wijd opengesperd. Aarzelend loopt ze naar de deur, die sinds kort van buitenaf alleen kan worden geopend door een cijfercode in te voeren. Ze luistert een tijdje naar het lawaai, en belt dan naar de benedenverdieping. “Wat gebeurt er? Ik heb met niemand een afspraak vandaag.” Na een kort gesprek hangt ze op. Ze zucht schokkerig, niet opgelucht. “Dit zegt alles over het leven dat ik nu leid.”

,

Nieuw Elan in de GGZ: Meeleefgezin

Voor Psy (blad over geestelijke gezondheid en verslaving) maakte ik een zomerserie genaamd Nieuw Elan, over innovatieve ggz-zorg.  Een goed voorbeeld bij een ander gezin Meeleefgezinnen passen vrijwillig minimaal één keer per week op het jonge kind van een psychiatrisch patiënt. Het moet uithuisplaatsing en psychische problemen op latere leeftijd bij het kind voorkomen. Hasiba’s […]